In gesprek met Oscar Wouterse

‘Ik werk nu op de kop af 9 weken bij het RAC en ik vind het zalig. Echt, helemaal top! Zeker als ik het vergelijk met mijn eerdere baan is dit een hele vooruitgang. Niets slechts hoor over mijn vorige werk, ik heb daar 4 jaar met plezier gewerkt maar het was gewoon nodig om te veranderen.’

‘Mijn functieomschrijving hier is medewerker ICT en mijn taak is supportvragen van medewerkers te beantwoorden en als het nodig is te handelen, het op te lossen. Het is leuk werk, soms chaotisch, geen dag is hetzelfde.

Ik krijg weleens de vraag, is dat niet heel vervelend, dat chaotische? Maar nee, dat houdt het leuk, dynamisch, ik raak niet in een sleur.’

Maar hé wacht even, telefoon..’

Een collega heeft een vraag over haar laptop, ik zie en hoor hoe Oscar haar gedreven, vakkundig te woord staat en vriendelijk het gesprek afsluit.

‘Kijk dit maakt het werk leuk, met één telefoontje zaak opgelost en háár weer even te hebben gesproken.’

Ik kijk schijnbaar verbaasd, met háár bedoelt Oscar een collega die hij kent van vroeger.

‘Hahaha, ik zie je denken..Ja ik ken haar uit de tijd dat ik ook in het logeerhuis kwam. Ik zit zelf ook in het spectrum dus in die zin ben ik bekend met autisme.’

Oké, hoe ga ik je dit zeggen?

In klinische termen ben ik hoog functionerend autistisch, ik kan gewoon zelfstandig leven en mijn eigen dingen doen. Toch zeg ik vaak tegen mensen dat ik autisme heb omdat mensen zich dan iets geduldiger opstellen en duidelijker praten. Dat werkt voor mij heel erg goed.  Dat is wat ik momenteel nodig heb én een luisterend oor, maar goed dat laatste hebben we allemaal op zijn tijd wel nodig.’

‘Weet je, je ziet het niet aan mensen, autisme.  Je ziet het soms aan houding en gedrag.

Soms moet je twee keer kijken om iemand te zien.

Vroeger zag je het misschien meer aan mij, aan de buitenkant, bedoel ik. Maar nu? Nee, nu niet meer denk ik.’

We raken aan de praat over de hectiek van de dag en wat dat met mensen doet.

‘Weet je, zelfs nu met corona en alle ellende die dat met zich meebrengt is 2020 voor mij een ontzettend goed jaar. Daar speelt echt mijn werk hier een belangrijke rol in, ik merk dat ik opleef.  Maar zeker net zo belangrijk is dat ik dit jaar 10 jaar samen ben met mijn man.’

Homo zijn én autist!

‘Ja dat is nogal een dingetje.. Het is lastig op het moment dat je gaat daten. Hoe gaat dat?

Wat zijn de spelregels van het flirten en dat soort dingen. Dat uit de kast komen is al iets.

Dus eh..uit de kast komen en autist zijn….!’

‘Het is tegenwoordig relatief veilig, je hebt ontzettend fijne plekken waar je terecht kan met vragen en waar je hulp kan krijgen. Niet persé online maar er zijn ook fysieke plekken waar je terecht kan.’

‘Het COC is een goed voorbeeld hiervan. Het COC organiseert meerdere activiteiten, één daarvan is AutiRoze daar kun je terecht als autist met vragen over genderdiversiteit.’

‘Ik ben coördinator van AutiRoze Eindhoven en samen met een geweldig enthousiast team organiseren we maandelijkse bijeenkomsten’.

Dat zijn bijeenkomsten voor LHBTI en autisme waar we verschillende leuke leerzame en gezellige activiteiten doen.’

En ja het is, hoe maak ik je dat duidelijk.. het is veiligheid bieden, geborgenheid, je mag zijn wie je bent. Vergis je niet, nog steeds kan het een hele stap zijn om voor jezelf op te komen. Te durven, te durven zeggen, ik ben gay. En weet je, dat voelt zo bevrijdend, zo fantastisch..’

‘Zal ik je de linken geven op internet, waar je ons kunt vinden?’

https://coceindhoven.nl/

https://www.autiroze.nl/locaties/eindhoven/

‘Weet je, ook daarom voel ik me hier bij het RAC goed. Ik word gehoord, mensen houden hier rekening met elkaar. En natuurlijk, overal speelt er wel wat, ook hier dus, maar het gevoel van.. ben jezelf.. ja, dat voelt goed.’

‘Zijn we bijna klaar want ik moet nog wat dingen afmaken?

Oké dan, dat was het!’